UBÓSTWO – DOTYCZY SPOŁECZEŃSTW WSZYSTKICH KRAJÓW, TAKŻE TYCH NAJBOGATSZYCH

 

      

 

Rada Ministrów Wspólnoty Gospodarczej ( 1984 r.) określiła, że ubóstwo odnosi się do osób, rodzin lub grup osób, których środki (materialne, kulturalne i socjalne) są ograniczone w takim stopniu, że poziom ich życia obniża się poza akceptowane minimum w kraju zamieszkania. Bank Światowy definiuje ubóstwo jako niemożność osiągnięcia minimalnego standardu życiowego.

O wadze problemu ubóstwa świadczy fakt, że nawet Papież Jan Paweł II podjął temat biedy i powiedział, że termin ten jest określany jako: sytuacja braku tego, co się człowiekowi słusznie należy: pożywienia, wykształcenia, mieszkania, pracy, jako stan pogwałcenia należny mu praw. Jan Paweł II wskazuje na ubóstwo materialne, kulturowe i moralne. Ubóstwo relatywnie nazywane jest deprywacją lub wykluczeniem społecznym.

Bieda, ubóstwo powoduje stan braku zaspokojenia istotnych potrzeb człowieka, inaczej mówiąc stan deprywacji tych potrzeb. Stan ten to stan zagrożenia dla każdej osoby, ale największe zagrożenie niesie najmłodszym – może zaburzyć a nawet zahamować wzrost i rozwój dziecka. Ogromne zagrożenie także społeczne niesie z sobą cykl deprywacji, który można przedstawić w sposób następujący:

• rodzice doświadczający deprywacji przekazują swoim dzieciom zasady, wzory i wartości, które doprowadziły ich lub utrzymują ich w biedzie,
• dzieci doświadczają deprywacji społecznej, emocjonalnej, intelektualnej i ekonomicznej,
• dzieci spotykają niepowodzenia szkolne,
• w wieku późniejszym, dzieci mają niskie wykształcenie, niskokwalifikowane zawody ( jeśli w ogóle mają), a więc za mało wiedzy, umiejętności i pieniędzy, by wyrwać się z kręgu, w którym do tej pory funkcjonowały,
• dzieci te jako dorośli często prowadza nieustabilizowany styl życia, nie odnoszą sukcesów, są podatne na negatywne wpływy środowiska ( uzależnienia, konflikty z prawem, itp.).

Chrońmy się przed ubóstwem, chrońmy przed jego skutkami przede wszystkim dzieci: to jeden z podstawowych obowiązków każdego rodzica. Praca i uzyskiwane dzięki niej dochody, to najskuteczniejszy instrument chroniący przed ubóstwem. Jednak nie zawsze wysokość wynagrodzenia pozwala na bezpieczne funkcjonowanie, czasem wypadki losowe / sytuacje kryzysowe zakłócają dotychczasowe prawidłowe funkcjonowanie, a niezależne od nas warunki społeczno – gospodarcze wykluczają nas z rynku pracy.

 

---

ZAWSZE W TAKIEJ SYTUACJI NALEŻY SZUKAĆ POMOCY!

 

1. Gdy brakuje środków finansowych na opłaty mieszkaniowe – pomoc w formie dodatków mieszkaniowych oferuje Urząd Miejski.
2. Gdy brakuje środków finansowych by zaspokoić potrzeby dzieci – pomoc w formie zasiłków rodzinnych ( wraz z różnymi dodatkami – więcej informacji na ten temat znajduje się w zakładce Świadczenia Rodzinne) można uzyskać w Dziale Świadczeń Rodzinnych w Ośrodku Pomocy Społecznej. Pomoc w formie stypendiów dla uczniów oferuje Wydział Oświaty Urzędu Miejskiego.
3. Gdy rodzic zobowiązany do alimentów nie łoży na potrzeby dzieci – pomocą służy Fundusz Alimentacyjny znajdujący się w Urzędzie Miejskim.
4. Gdy brakuje środków finansowych na różnorodne potrzeby rodziny (np. odzież dla dzieci, leki dla schorowanych seniorów, itp.) – pomocą służy Stowarzyszenie Pomocy Dziecku i Rodzinie Gminy Gogolin z siedzibą w Gminnej Bibliotece Publicznej.
5. W każdej trudnej sytuacji materialnej, ale także dotyczącej różnorodnych problemów rodzinnych pomocą służą pracownicy socjalni Ośrodka Pomocy Społecznej.

         

 

BROŃMY SIĘ przed ubóstwem, chrońmy przez jego skutkami nasze dzieci – to prawo o obowiązek każdego dorosłego człowieka!

SZUKAJMY POMOCY i korzystajmy z niej kiedy jesteśmy w potrzebie – to prawo i obowiązek każdego dorosłego człowieka!

Kiedy nie potrzebujemy pomocy, kiedy życie układa nam się szczęśliwie i dostatnio – POMOGAJMY INNYM – to prawo i obowiązek każdego dorosłego człowieka!

 

---